Is minic a chuimhním ar an am atá imithe
Nuair a bhí Deaideo óg is láidir
Ag dul chuig an Aifreann chuile Dhomhnach
Ag suí síos agus ag rá a phaidir
Ag cur fhataí ó mhaidin go hoíche
Ag imeacht i ndiaidh beithígh agus ag aoireacht caoirigh
Ach sa lá atá inniu ann tá sé seo uilig imithe
Tá chuile dhuine in aghaidh an chloig coinnithe
Táim ag suí anseo ar chathaoir adhmaid
Is tá an seomra lán le compord is teas
Cé nach raibh acu fadó ach dídean os a gcionn
Is acu a bhí an buíochas, an t-ómós agus an meas.
